Ship Security Officer

Het is 7:00 uur in de morgen. Met een aantal vrijwilligers die vandaag helpen, rijd ik 45 minuten door de ontwakende miljoenenstad Douala. Een wemelend geheel van verschillende voertuigen waaronder honderden Chinese brommer taxi’s die overal tussendoor laveren.

Men vond dit in Kameroen overigens heel aardig van de Chinezen want de brommers waren ineens betaalbaar en gaf een groot deel van de mannen mogelijkheid op een baan. Ze lenen de brommer dagelijks en gebruiken het als taxi. Na een jaar of 4 hebben ze de brommer afbetaald met de dagelijkse huur en zijn ze eigenaar. Maar dat terzijde, we komen aan op de screenings locatie.

Een mensenmenigte van zo’n vijfhonderd mensen staat te wachten in de hoop geholpen te kunnen worden.  Als team spreken we de ochtend door en bidden we samen, zo start de dag. Ik leg aan de vrijwilligers (crew van boord die vrij van dienst zijn) uit waarbij ze kunnen helpen. Met behulp van een vertaler begroeten we de mensen en leggen we uit wie we zijn als onderdeel van Mercy Ships en wat we doen.

“We zijn op zoek naar staar-patiënten, een oogziekte die blindheid veroorzaakt, onze operaties zijn gratis.”  Ook vertellen we dat ze zich nooit anders moeten laten vertellen door corrupte officieren. We delen de groep op in mannen, vrouwen en vrouwen met kinderen. De laatste groep mag eerst zodat de kinderen terug naar school kunnen.

Een day-crew uit Kameroen die samenwerkt met ons in de tijd dat we hier zijn (daar zijn er 260 van aan boord) vertelt een bijbelverhaal terwijl de menigte wacht en ook geeft hij extra uitleg waarom Mercy Ships doet wat we doen. De leeftijden van de oogpatiënten liggen ver uit elkaar. Ongeveer tussen de 80 en de kleuterleeftijd in.

In groepen van 40 gaan de patiënten naar binnen in een lokaal. In een 30 seconden durende oogcontrole worden ze gescreend op verschillende oogziekten.

Als de specialist niet zeker is, volgt een extra controle van 2 minuten.

Ze krijgen een flyer met informatie over goede oogzorg door voeding en reiniging.

Bijvoorbeeld hoe je steriel water kan maken ook al woon je in een sloppenwijk.

Het security team zorgt er voor dat de menigte mensen ordelijk blijft.

Van flink debatterende mensen met hun armen zwaaiend staan we al lang niet meer te kijken.

Het is meer regel dan uitzondering dat mensen zich verongelijkt voelen en dan gaat hier alles al snel met een hoop flamboyante expressie.

We kwamen naar het schip met de gedachte dat ik als magazijn beheerder aan de gang zou gaan. Daar storte ik me de eerste 3 maanden volledig op. Toen er gezocht werd naar een nieuwe Ship Security Officer werd ik voorgedragen door iemand die mijn achtergrond als militair wist te herinneren. Toen ik gevraagd werd, viel er veel op zijn plek. Ik had me al vaak afgevraagd waarom ik toch de ervaring als militair op had gedaan in mijn leven. Vanaf mijn 18e ging ik in dienst en werd vaak gezien als geen doorsnee militair. Met mijn lijfspreuk “niet tactisch maar praktisch” manoevreerde ik me in een aparte wereld van kazernes en missies altijd tussen de ‘maten’. Ik kijk met veel plezier terug op mijn militaire loopbaan. Kijk, waar kun je nou binnen werktijd met veertig man 2 uur sporten en als het even kan heel vies en moe worden? Ik weet zeker dat Rane meteen tekent als ze weet hoeveel je in de zandbak mag rollen in dienst. Wel onder prikkeldraad, maar toch..

Nu ben ik verantwoordelijk voor alles wat te maken heeft met de beveiliging van het schip en de bemanningsleden. Denk aan  de aansturing van verschillende teams van beveiligers, verzorgen van trainingen en security drills, anti piraterij maatregelen nemen voor de vaart en begeleiding bieden tijdens officiële bezoeken.

Er is een verloop van duizend mensen in de tien maanden die we in Kameroen zijn. Elke maandag vertel ik de nieuwelingen over veiligheid aan boord en geef ik richtlijnen om veilig te kunnen reizen in het land. Ik sta altijd stand-by en on-call mocht er iemand aangehouden worden of in een lastige situatie terecht komt. Zo werd ik onlangs gebeld omdat iemand opgepakt was vanwege het dragen van een broek met militaire print. In veel Afrikaanse landen is dat verboden. Ik heb moeten praten als Brugman maar toen konden we toch zonder kleerscheuren met zijn allen terug naar het schip.

Het helpt me enorm dat ik een militaire achtergrond heb. Door de wol geverfd door teambesprekingen, plannen van missies en toespreken van grote menigten. Door al veel stress volle situaties te hebben beleefd, word ik niet zo snel heen en weer geschud en kan ik mijn verantwoording als plezierig ervaren en niet als last.

Het hebben van geld of het niet hebben ervan, rijk of arm zijn, het brengt een scala van ongelijkheid met zich mee. Opgegroeid binnen Hollands glorie en met de waarschuwing ‘zorg dat je je eigen boontjes kan doppen’ ging ik al als 12 jarige appels plukken voor mijn financiële onafhankelijkheid.

Toen wij besloten om ons leven om te gooien en ons ‘bezit’ weg geven of te verkopen, gaf dat een enorm gevoel van vrijheid. Ik geniet erg van mooie spullen maar realiseer me steeds meer dat niets daarvan voor eeuwig is.

Meer dan ooit, ben ik gemotiveerd om mijn aandeel te leveren binnen een organisatie. Ik ontvang daar niks voor. Sterker nog, we zijn afhankelijk van giften van anderen.

De prikkel om te werken voor geld is weggenomen en geeft ons nu tijd om te leren hoe het is om hier te wonen waar iedereen vrijwillig zijn kennis en kunde inzet voor het gezamenlijke  doel.

Patiënten die aan boord of in het Hope Center verblijven worden overrompelt door liefde en erkenning.  Ze zijn omringt door mensen vanuit heel de wereld die hun tijd en aandacht delen met verstoten mensen of kinderen zonder toekomst. Dit helende effect op de geest is misschien nog wel veel groter dan de operaties die ze soms krijgen en helpt ze om met nieuw perspectief terug naar hun wijken en dorpen te gaan. Daar kan het leven nog steeds hard zijn, maar ook ineens anders. Net als voor mij het werken zonder geld of bezit ook nog steeds hard werken is, maar wel totaal anders.

Hartelijk dank aan alle mensen die ons moreel en financiëel steunen